شعری در عزای شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

هرگز شبی ز شام غمت تیره تر نبود / آن شب به غیر ناله نوایی دگر نبود
ای آفتاب معرفت ای عسکری لقب / گل را چنان تو زندگی مختصر نبود
شب های سوز و ساز به خلوتگه حضور / شمعی چو جان سوخته ات شعله ور نبود
داغ تو کرد خون به دل لاله های عشق / کو لاله ای که از غم تو خونجگر نبود
سیلاب اشک خانۀ دل را خراب کرد / چشمی نمانده بود کز این غصه تر نبود
شوق وصال دوست تو را سوی خود کشاند / زهر ستم وگرنه به تو کارگر نبود
مهدی کنار بستر پاک تو گریه کرد / یک تن به جز تو شاهد اشک پسر نبود
دشمن اگر چه برد به کاشانه ات هجوم / دیگر کسی ز اهل تو در پشت در نبود
با دل سفر نمود «وفایی» به کوی تو / حاجت دگر به داشتن بال و پر نبود

استاد سید هاشم وفایی